ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ: τελική εργασία 2ης ομάδας

ΤΕΧΝΗ

Το σύνολο της ανθρώπινης δημιουργίας με βάση την πνευματική κατανόηση, επεξεργασία και ανάπλαση, κοινών εμπειριών της καθημερινής ζωής σε σχέση με το κοινωνικό, πολιτισμικό, ιστορικό και γεωγραφικό πλαίσιο στο οποίο διέπονται, ονομάζεται τέχνη. Η διαδικασία, η οργάνωση, η έμπνευση με σκοπό την προσπάθεια αποτύπωσης των αισθήσεων αλλά και των συναισθημάτων, αποτελούν βασικό στοιχείο έκφρασης της Τέχνης.

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗ ΤΕΧΝΗ

Πρόκειται για την καλλιτεχνική παραγωγή κατά την περίοδο της Αναγέννησης .Ξεκινά στην Ιταλία τον 15^ο αιώνα και διαδίδεται στην υπόλοιπη Ευρώπη .Το 16^ο αιώνα φτάνει σε πολλές χώρες στο απόγειό της . Οι καλλιτέχνες κατά την περίοδο αυτή καινοτομούν .Επιπλέον, η τέχνη γίνεται ιδιωτική .Δε διαμορφώνεται από τη θρησκευτική ή πολιτική εξουσία, αλλά αποτελεί προϊόν αποκλειστικά των ίδιων των καλλιτεχνών , οι οποίοι στρέφονται σε ανθρωπιστικά και μυθολογικά θέματα.

ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ

Έχουμε καινοτομίες ,όπως: η τεχνική του sfumato (υπέρθεση διαδοχικών στρωμάτων χρώματος), η προοπτική στην οπτική γωνία , η διακόσμηση και ζωγραφική των θόλων των κτηρίων .Επίσης ,έχουμε ζωγραφική με λάδι , που δίνει λαμπρότητα και βάθος στην απεικόνιση και ζωγραφική σε καμβά. Επιπλέον , η τυπογραφία το 15^ο αιώνα και η ξυλογραφία επιτρέπουν την αναπαραγωγή και εξάπλωση των καλλιτεχνικών έργων σε όλη την Ευρώπη.

ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Οι γνώσεις των επιστημόνων και των γιατρών μεταφέρονται και στο σχέδιο τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Καθορίζεται ένα σύστημα ιδανικών αναλογιών και έχουμε πιστές αναπαραστάσεις του ανθρώπινου σώματος.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Κύρια στοιχεία είναι οι μαθηματικές αναλογίες και η «καθαρότητα» στις γεωμετρικές μορφές .Ξεχωρίζουν οι: Λεόν Μπατίστα Αλμπέρτι , Ντονάτο Άντζελο Μπραμάντε , Φίλιππο Μπρουνελέσκι , Λεονάρντο ντα Βίντσι , Αντρέα Παλλάντιο .Οι αρχιτέκτονες αυτή την περίοδο συνδέονται με τις δημιουργίες τους , στις οποίες δίνεται έμφαση στις οριζόντιες γραμμές και επιδιώκεται η αρμονία στην τελική σύνθεση .Επιπλέον, υπάρχει έντονο το στοιχείο της διακόσμησης , με θέματα από την αρχαιότητα .Αξιοπρόσεκτοι είναι οι θόλοι των κτηρίων.

ΓΛΥΠΤΙΚΗ

Παρατηρείται ανανέωση των θεμάτων .Στόχος είναι ο ρεαλισμός. Τα ανάγλυφα υιοθετούν τα θέματα της ελληνικής και ρωμαικής μυθολογίας .Τα αγάλματα αποδίδονται με πραγματικές αναλογίες ή και με μεγαλύτερα μεγέθη . Οι καλλιτέχνες μιμούνται τα αρχαία πρότυπα. Επιπλέον , εμφανίζονται χάλκινα γλυπτά . Τέλος , οι αναπαραστάσεις του γυμνού ανθρώπινου σώματος δεν αποτελούν πλέον ταμπού.

Ο Σάντρο Μποτιτσέλι (Αλεσάντρο ντι Μαριάνο Φιλιπέπι) ήταν από τους σπουδαιότερους ζωγράφους της Αναγέννησης, η φήμη του οποίου άρχισε να εξανεμίζεται στις αρχές του 16ου αιώνα, όταν οι φιλοσοφικές ιδέες που διαπερνούσαν τα έργα του άρχισαν να εκτοπίζονται. Η αναγνώριση που έχει μέχρι σήμερα οφείλεται στην αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για το έργο του που προέκυψε στα μέσα του 19ου αιώνα.

Στις 13 Φεβρουαρίου 1571 πέθανε ο Benvenuto Cellini, Ιταλός γλύπτης, χρυσοχόος, ζωγράφος και μουσικός της Αναγέννησης. Γνωστός κυρίως για το τεράστιο γλυπτό που απεικονίζει τον Περσέα να κρατάει το κεφάλι της Μέδουσας. Εξίσου γνωστός έγινε εξαιτίας της γεμάτης περιπέτειες ζωής του, τις οποίες φρόντισε να εξιστορήσει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του. Ο Cellini γεννήθηκε στη Φλωρεντία το 1500. “Ειδικός” στην ελεύθερη εξερεύνηση και τον εορτασμό του αισθησιακού έρωτα -ιδιαίτερα του ομοφυλοφιλικού- ανέδειξε αυτό το χαρακτηριστικό του πολιτισμού της αναγεννησιακής Φλωρεντίας.

ΚΥΒΟΣ-ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο κύβος θεωρήθηκε από τους αλχημιστές ότι αντιπροσωπεύει τη γη λόγω της γεωμετρίας του . Ήταν ένα σώμα χωρίς εσωτερικά κενά . Ο κύβος μαζί με τη σφαίρα χρησιμοποιήθηκαν στην αρχιτεκτονική του ναού της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης . Επίσης κυβικό είναι το σχήμα του κάαμπα, το οποίο πιστεύεται ότι είναι σημείο πρόσπτωσης μετεωρίτη.

Η Αγία Σοφία

Το Κάαμπα

Παράδειγμα κυβισμού

Ο κύβος στη σύγχρονη τέχνη

Κυβικό μνημείο στο 100ό χιλιόμετρο Παρίσι-Ρουμπό

Ο κύβος στη σύγχρονη τέχνη

Ο κύβος έδωσε το έναυσμα για μια νέα καλλιτεχνική τάση ,τον κυβισμό, της οποίας τα πρώτα έργα χαρακτηρίζονταν από την απεικόνιση της εικόνας ως συνδυασμός κύβων, εξού και το όνομα της τάσης . Αργότερα αυτή η τάση ενέταξε και πολλά άλλα γεωμετρικά σχήματα . Ο όρος κυβισμός χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από το Louis Vauxcelles το 1908. Το καλλιτεχνικό αυτό ρεύμα εμφανίστηκε στην Ευρώπη του 20^ου αιώνα . Επηρεάστηκαν ζωγράφοι, όπως : Π. Πικάσο, Τζ. Μπρακ, Χ. Γκρις και Φ Λεζέ . Οι κυβιστές ζωγράφοι συλλαμβάνουν τον κόσμο μέσω της γεωμετρικής δομής του αντικειμένου . Χαρακτηριστικά του κυβισμού είναι οι καθαρές φόρμες, το περίγραμμα και τα γεωμετρικά σχήματα. Τέλος, στα έργα τέχνης κυβιστών τα αντικείμενα χωρίζονται, αναλύονται και συνθέτονται ξανά σε μια αφηρημένη μορφή . Αντί οι καλλιτέχνες να αποδίδουν τα αντικείμενα από μια συγκεκριμένη γωνιά, τα διαιρούν σε πολλαπλές απόψεις, βλέποντας έτσι ταυτόχρονα πολλές διαφορετικές διαστάσεις ή όψεις των αντικειμένων. Συχνά οι επιφάνειες των όψεων ή τα πλάνα τέμνονται σε γωνίες που δεν έχουν κάποιο αναγνωρίσιμο βάθος .

Οι Δεσποινίδες της Αβινιόν PABLO PICASSO

Το έργο «Οι Δεσποινίδες της Αβινιόν» (1907) του μεγάλου καλλιτέχνη του 20ού αιώνα Πάμπλο Πικάσο (1881-1937) θεωρείται ένα ορόσημο στην ιστορία της τέχνης γιατί εισάγει έναν καινούριο τρόπο ζωγραφικής, τον Κυβισμό, ο οποίος καταργεί την ως τώρα κρατούσα μέθοδο αναπαράστασης του αντικειμένου με ψευδαισθητική τεχνική. Ο ίδιος ο Πικάσο είπε κάποτε: «Ζωγραφίζω τ’ αντικείμενα όπως τα σκέφτομαι, όχι όπως τα βλέπω».