Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ



Θα  φαινόταν  εκ    πρώτης  όψεως,  ότι  δεν  υπάρχει  μια  φανερή  σύνδεση
μεταξύ  τέχνης  και  μαθηματικών  κι  αυτό  γιατί  φαινομενικά  και  τα  δύο
βασίζονται σε διαφορετικά μοντέλα σκέψης.
    Η  γεωμετρική  γνώση  όμως  συνέλαβε  αποφασιστικά  ως  θεωρητικό
όργανο  στις  εικαστικές  τέχνης.  Η  τέχνη  πάλι  αφομοιώνει  στοιχεία  τα
οποία  πήρε  τόσο  από  τον  υλικό  όσο  και  από  τον  αφηρημένο  κόσμο  της
επιστήμης.
    Η άμεση αυτή σχέση των μαθηματικών με τις τέχνες καταγράφεται ήδη
από τα πολύ παλιά χρόνια. Ακόμα και από την παλαιολιθική εποχή όπου
ο  άνθρωπος  χρησιμοποιούσε  μια  ενστικτώδη  γεωμετρική  γνώση  για  την
κατασκευή  των  εργαλείων.  Οι  απεικονίσεις  της  εποχής  εκείνης  των
καθημερινών  αντικειμένων  απεικονίζονται  σε  φυσικό  μέγεθος.  Το
γεωμετρικό  τους  ένστικτο  οδηγεί  τον  πρωτόγονο  καλλιτέχνη  στην
απεικόνιση του τρισδιάστατου χώρου.
    Η  τέχνη  των  Αιγυπτίων  για  παράδειγμα  είναι  εμποτισμένη    με
απρόσωπη  ανθρώπινη  μορφή  και  στην  απεικόνιση  της  φύσης
χρησιμοποιώντας τον όγκο και την κίνηση.
    Οι Έλληνες είχαν συνειδητοποιήσει ότι χωρίς το θεωρητικό όργανο την
γεωμετρία, δε θα μπορούσαν να προχωρήσουν  βαθιά στην τέχνη.
    Πολλοί  μελετητές  της  ιστορίας  της  τέχνης  έχουν  σημειώσει  ότι  οι  δύο
μεγάλες επαναστάσεις στην τέχνη, της Αναγέννησης και της Μοντέρνας
τέχνης,  έχουν  γίνει  από  καλλιτέχνες  που  σκέφτονταν  νέες    γεωμετρίες:
την προοπτική γεωμετρία για την Αναγέννηση και την μη Ευκλείδεια και
πολυδιάστατη γεωμετρία για την Μοντέρνα τέχνη.
    Οι  καλλιτέχνες  του  1300,  1400  και  1500  είχαν  στρέψει  το  βλέμμα  τους
προς τον Ευκλείδη μετά που το σύγγραμμα του ήρθε μεταφρασμένο στα
αραβικά  από  την  Ισπανία,  στην  Τοσκάνη.  Μερικοί  καλλιτέχνες  της
αναγέννησης  όπως  ο  Fillippo  Brunelleschi,  o  Leon  Baptista  Alberti  για
παράδειγμα  έγραψαν  για  προοπτική  γεωμετρία  η  οποία  φυσικά
προέρχεται  από  την  κλασσική  γεωμετρία.  Ο  Gerard  Desarge  (1501—1661)
μηχανικός  και  αρχιτέκτων  που  συνέβαλε  στην  εξέλιξη  της  προβολικής
γεωμετρίας.  Ο  υπέρτατος  άνθρωπος  της  Αναγέννησης  όμως  θεωρείται  ο
Leonardo  Da  Vinci  (1452‐1519).Μαθηματικός,  φιλόσοφος,  αρχιτέκτονας,
μηχανολόγος,  ζωγράφος,  γλύπτης,  επιστήμονας,  μουσικός  ,εφευρέτης.  Ο
Leonardo  Da  Vinci  ήταν  της  ίδιας  εποχής  με  τον  Κοπέρνικο  και
προκάτοχος του Γαλιλαίου. Στη συνέχεια έρχονται ο  Kepler o Descartes o
Fermat,  o  Pascal.  Tο  πρόβλημα  στη  γεωμετρία  που  απασχόλησε  τον
Leonardo ήταν ο τετραγωνισμός του κύκλου.
    Η επιρροή της μη  Ευκλείδειας και  πολυδιάστατης  γεωμετρίας οδήγησε
στη γέννηση της μοντέρνας τέχνης. Αυτές οι γεωμετρίες και όχι η θεωρία
της  σχετικότητας  ήταν  η  κύρια  επιστημονική  επιρροή  στη  μοντέρνα
4
τέχνη.  Το  έργο  του  Dali  «Η  σταύρωση»  (Corpus  Hypercubicus)
χρησιμοποιεί ένα ξεδιπλωμένο υπερκύβο
       ΡΑΦΑΣ ,ΚΛΕΟ ,ΜΑΡΑΚΙ,ΝΤΙΝΑ                                                                                                                                                                                                                                                                                            

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου